Urodziłam się w tak zwanym „czepku”; bardzo rzadki stan, w którym dziecko rodzi się w worku embrionalnym lub rodzi się częściowo nim pokryte. Urodziłam się pod welonem i moja historia ma bezpośredni związek z zasłoną. Moje obrazy kładą nacisk na znaczenie ewolucji człowieka poprzez zasłony świadomości reprezentowane przez kontrast między tym, co rzeczywiste, a abstrakcją. W 2012 roku zaczęłam pracować nad serią obrazów, które badają związek między człowiekiem a zasłoną w linearnej przestrzeni. Wykorzystując głównie te 3 elementy jako swoje muzy, tworzę scenariusze, które mówią o problemach społecznych i duchowych. Moje obrazy pojawiają się jako wizje, otwierając dialog
z tradycyjnymi przedstawieniami zasłony, jako przedmiotu dekoracyjnego a także odpowiadają jej kulturowym konotacjom na przestrzeni dziejów. Używając podobnych klasycznych technik jak dawni mistrzowie pokazuję formy w realistycznym renderowaniu. I odwrotnie, zasłona i przestrzeń płótna nabierają współczesnych abstrakcyjnych aspektów w każdym obrazie. Moje zainteresowanie zasłoną mającą wiele definicji stało się w ostatnich latach najbardziej urzekającym aspektem mojej artystycznej podróży, ponieważ odkryłam, że zasłona zmienia się, a tym samym zmienia się ludzkość. Jest nieskończoność do odkrycia, rozplątania, rozpakowania, zawinięcia, zabezpieczenia, rzucenia, wleczenia tutaj, rzucenia tam, objęcia itd.… Moja praktyka stała się choreografią między formą
a bezkształtnością.